IMPREGNACJA CIŚNIENIOWO-PRÓŻNIOWA DREWNA

Najlepszą i najtrwalszą metodą impregnacji drewna jest metoda próżniowo-ciśnieniowa.

Polega ona na odessaniu powietrza z komórek drewna i wtłoczeniu w jego miejsce środka impregnującego. Proces impregnacji wykonywany jest w autoklawach czyli cylindrycznie szczelnie zamykanych zbiornikach o długości kilkunastu metrów. Autoklaw jest połączony z pompami próżniową (wytwarza podciśnienie) i ciśnieniową (nadciśnienie).

Impregnat aplikowany metodą próżniowo-ciśnieniową wnika do drewna na dość znaczną głębokość, o wiele większą, niż w przypadku metody zanurzeniowej. W przypadku sosny nasycona zostaje zewnętrzna, bielasta warstwa drewna.

Część twardzielowa (wewnętrzna) nie poddaje się impregnacji. Mimo tego impregnacja w autoklawach zabezpiecza dostatecznie zarówno drewno na konstrukcje budowlane (tarcica), jak i stosowane na zewnątrz, także mające kontakt z gruntem (np. pale korowane i palisady toczone).

Metoda próżniowo-ciśnieniowa, bywa nazywana też metodą Bethella lub pełnokomorową.

Aby impregnacja próżniowo-ciśnieniowa była w pełni skuteczna, drewno przed impregnacją powinno zostać odpowiednio podsuszone, dotyczy to zwłaszcza wysokich klas impregnacji. Zakłada się, że wilgotność drewna nie powinna przekraczać 25%. Jeżeli drewno jest zbyt mokre, mija się z celem pierwsza faza impregnacji czyli próżnia początkowa. Jej celem jest usunięcie powietrza z komórek drewna. Gdy są pełne wody, odessanie ich zawartości jest utrudnione, trudno też wtłoczyć w nie dostatecznie dużą ilość impregnatu.

Biel sosny pospolitej (pinus sylvestris) jest szeroki i daje się dobrze nasycać impregnatami. Wpływa to na trwałość i szerokie zastosowanie drewna sosnowego impregnowanego na zewnątrz przy budowie tarasów, ogrodzeń i elementów architektury ogrodowej.

W zależności od zamierzonego sposobu użytkowania drewna wyróżniamy 5 klas impregnacji

I klasa odnosi się do drewna użytkowanego pod dachem
II klasa odnosi się do drewna użytkowanego pod dachem, ale narażonego na zawilgocenie
III klasa odnosi się do drewna użytkowanego na zewnątrz bez kontaktu z gruntem
IV klasa odnosi się do drewna użytkowanego na zewnątrz z kontaktem z gruntem i (lub) wodą
V klasa dotyczy drewna mającego kontakt z wodą morską